Namık Sinan TURAN*
Lübnan’da Ulusun İnşası ve Ortak Tınının Üretimi - Rahbani Kardeşler ve Feyruz
Özet
19. yüzyılda Lübnan’da görülen siyasi hareketlilik Osmanlı yönetiminin reformları,
Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra manda rejimi ve nihayet bağımsızlık sonrası
yaratılmaya çalışan ulus devlet oldukça sorunlu bir zaman dilimine karşılık
gelmiştir. Bu sürecin bir bölümünde Lübnan kimliği ülkedeki baskın etnik ve dini
unsurlardan olan Marunilik temelinde yorumlanmaya çalışılırken, 1958 sonrasında
özellikle Fuad Şihap’ın cumhurbaşkanlığı döneminden itibaren territorial anlamda
Lübnanlılık anlayışı üzerinde inşa edilmeye çalışılacaktır. Yeni dönem kendi ulusal
sembollerini ve ikonografik öğelerini üretirken kültürel kodlardan da yararlanacaktır.
İcat edilmiş topluluğa dair bir teatral performans olarak nitelendirilen milliyetçiliğin
ihtiyaç hissettiği sembollerden en etkili olanları arasında müzik ve müzikal temsiller
de yer alırlar. 1950’lerin sonundan itibaren Rahbani Kardeşlerin müziği ve
bu müziğin taşıyıcısı olarak Feyruz’un konumu Lübnan’daki ulus inşa sürecinin